ವಿಮುಖವಾಗಿರುವ ಮನಸಿನ ತುಂಬಾ ಮತ್ತೆ ....

ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಲೆತ ಮನಸಿನ ಭಾವಗಳು ಕಿರುಬೆಳಕಿನ ತಲಾಶಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ
ನೀನು ಕಂಡಿದ್ದೆ....
ಕೈ ಸಿಗುವ ಮುನ್ನವೆ ಆರಿ ಹೋದ ಮರುಕ್ಷಣ
ಆ ಮಧುರಭಾವಗಳನ್ನ ನೀನೇನೆ ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಕೊಂದಿದ್ದೆ,
ಒಲವಿನ ದಿನಗೂಲಿ ಸಿಕ್ಕರೂ ಸಾಕಿತ್ತು
ಬಾಳಿಡಿ ಕನಸಿನ ಜೀತ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆ ಬಿದ್ದಿರಲು....
ನನ್ನ ಮನಸು ಕೊನೆಯುಸಿರಿನವರೆಗೂ ಸದಾ ತಯಾರು/
ಮನದ ಬರಡಿನಲ್ಲಿ ಚಿಗುರಿದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ
ಅರಳಿದ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಯ ಹೂವನ್ನ....
ನನ್ನೆದೆಯ ತೊಟ್ಟಿನಿಂದ ನಿನ್ನ ಬೆರಳುಗಳೆ ಮೃದುವಾಗಿ ಬಿಡಿಸಲಿ,
ನನ್ನ ಮನಃಪಟಲದಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ಕಣ್ ಎರಚಿದ ರಂಗುಗಳೆಲ್ಲ....
ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರವನ್ನೆ ಸೊಗಸಾಗಿ ಬಿಡಿಸಲಿ//




ಸಂತಸದ ಹನಿಗಳೆಲ್ಲ ನೋವಿನ ಮೋಡಗಳಾಗಿ
ಕಾಣದ ಊರಿಗೆ ತೇಲಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ....
ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಉಳಿದದ್ದು ಸಂಕಟದ ನಾಲ್ಕು ಹನಿಗಳಷ್ಟೆ,
ಮನಸಿನ ಕೇರಿಯ ಕೊನೆಯ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಬಿಂಬ ಕೇವಲ ನಿನ್ನದಾ?
ಇಲ್ಲಾ ನೋವಲಿ ನರಳಿ ಕಾಲೆಳೆದುಕೊಂಡು ಸಾಗಿದ ನನ್ನದಾ?/
ಮೂಕ ಮನದ ಮೌನ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಅದೇನೂ ವಿಷಾದದ ಕಿರುಛಾಯೆ
ಕಲಕಿರುವ ಎದೆಯ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬವೂ ಕಲಕಿ ಹೋದಂತ ಅನುಭವ...
ಸಾಗದ ದೋಣಿಯ ತಳ ತೂತಾಗಿರುವ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ,
ವಿಮುಖವಾಗಿರುವ ಮನಸಿನ ತುಂಬಾ ಮತ್ತೆ
ಸುಖಸಾಗರದಲ್ಲಿ ತೇಲುತಾ ಸಾಗುವ ಹಗಲು ಕನಸಿನ ಕಲರವಗಳದ್ದೆ ಸದ್ದು//



ಮೂಕ ಮನದ ಮೌನ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಅದೇನೂ ವಿಷಾದದ ಕಿರುಛಾಯೆ
ಕಲಕಿರುವ ಎದೆಯ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬವೂ ಕಲಕಿ ಹೋದಂತ ಅನುಭವ...
ಸಾಗದ ದೋಣಿಯ ತಳ ತೂತಾಗಿರುವ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ
ವಿಮುಖವಾಗಿರುವ ಮನಸಿನ ತುಂಬಾ,
ಮತ್ತೆ ಸುಖಸಾಗರದಲ್ಲಿ ತೇಲುತಾ ಸಾಗುವ ಹಗಲು ಕನಸಿನ ಕಲರವಗಳದ್ದೆ ಸದ್ದು/
ಒಲವ ಗಲ್ಲಿಗಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿ, ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಕೊಡಚಾದ್ರಿ ಹತ್ತಿ
ಕಡೆಗೆ ಈ ನಿರಾಕರಣೆಯ ಕಡಲತೀರದಲ್ಲಿ....
ನನ್ನದೂ ಕೆಲವು ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಗಳನ್ನ ಅದಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾ ಮೌನವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ,
ತೆಂಕಣ ಸುಳಿಗಾಳಿಗೆ ತೇಲಿ ಬಂದ ತುಣುಕು ಮೋಡವೊಂದು....
ಇಲ್ಲೂ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಹನಿಯೊಂದರ ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಹಾಗೆ ಬಾನಂಚಿನಲ್ಲಿ ತೇಲುತಿದೆ//

ಮೌನದ ಕಥೆ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದೇನೆ......

ಅಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಅಳಿವ ಬಿಂಬ ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನಾನಾದರೂ
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೀನು ಅಳಿಸಿ ಮರೆಸಲಾಗದ ಶಾಶ್ವತ ಹಚ್ಚೆ....
ಹೇಳು ಇದೂನು ಒಂಥರಾ ಹುಚ್ಚೆ,
ನಿರಾಶ ಮನಸಿನ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಹೆಸರೆ ಬೆಳಕಿನ ಬೆಳ್ಳಿಗೆರೆ
ನಿರೀಕ್ಷೆ ಬತ್ತಿ ಹೋದ ನನ್ನ ಅಮವಾಸ್ಯೆಯ ಬಾನಲ್ಲಿ ನೀನೇನೆ ಹೊಳೆವ ಒಂಟಿ ತಾರೆ/
ಮೆಲ್ಲನೆ ನಾನು ಹೊದ್ದ ಚಾದರದ ಒಳಗಿಂದ ಹೊರಗಿಣುಕಿದ ನಿನ್ನ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ
ಹೊರಗಿನ ಚಳಿಗೆ ಹೆದರಿ ನಡುಗಿ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಮನಸೊಳಗೆ ಅಂತಾರ್ಧನವಾದವು.....
ಬಾಯ್ಬಿಡದೆ ಬಾಕಿಯುಳಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಬರವಣಿಗೆಗಿಳಿಸಿ
ಮೌನದ ಕಥೆ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,
ಎಂದಾದರೊಮ್ಮೆ ನೀನಿದನ್ನ ಓದುವ ಕ್ಷೀಣ ಭರವಸೆ ನನಗಿದೆ//



ಹೆಸರಿನ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವಿನ ಬಂಧ ಅದೆಷ್ಟು ಗಾಢ.....ಅದೂನೂ
ಬಾನ ಆವರಿಸಿ ಬಿಡಲಾರದೆ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಂತೆ ಶ್ಯಾಮಲ ಮೋಡ....
ಕನಸ ಹೊತ್ತು ತರುವ ಕುಳಿರ್ಗಾಳಿಗೆ
ಖಂಡಿತಾ ನಿನ್ನುಸಿರ ಪರಿಚಯವೂ ಇದ್ದೀತು,
ಹಾಗಿರೋದರಿಂದಲೆ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಮನಸನೂ ಹೊಕ್ಕು
ಅದು ಅಲ್ಲಿರುವ ಮಾತುಗಳನ್ನೂ ಸಹ ಕದ್ದೀತು/
ಸರಾಗ ಶ್ವಾಸದ ಮೆಲುಗಾನದಲ್ಲಿ ಚೂರು ನಿಟ್ಟುಸಿರಿದೆ ಜೊತೆಗೆ ನೀನಿಲ್ಲದಕ್ಕೆ
ಬಿಸಿಯುಸಿರೂ ಅಲ್ಲೊಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಇದ್ದೇ ಇದೆ....
ಜೊತೆಗೆ ಕನಸಲ್ಲಾದರೂ ನೀ ನಗು ಚಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ,
ಸರಾಗ ಶ್ವಾಸದ ಮೆಲುಗಾನದಲ್ಲಿ ಚೂರು ನಿಟ್ಟುಸಿರಿದೆ ಜೊತೆಗೆ ನೀನಿಲ್ಲದಕ್ಕೆ
ಬಿಸಿಯುಸಿರೂ ಅಲ್ಲೊಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಇದ್ದೇ ಇದೆ
ಜೊತೆಗೆ ಕನಸಲ್ಲಾದರೂ ನೀ ನಗು ಚಲ್ಲುವುದಕ್ಕೆ//


ಅದು ನೀನೊ
ಚಳಿಗೆ ಮೈ ಸೋಕಿದ ಮುಂಜಾನೆ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಚ್ಚನೆ ಕಿರಣವೊ?......
ಅದು ನಿನ್ನ ಬಿಸಿಯುಸಿರೊ
ಇಲ್ಲಾ ಅದೆಲ್ಲದಿಂದಲೋ ಬೀಸಿಬಂದ ಮುದದ ಗಾಳಿಯ ಅಂತಃಕರಣವೊ,
ನನ್ನ ನೋವಿಗೆ ನೇರ ಹೊಣೆಯಾದ ನೀನು
ನನ್ನೆದೆಯ ಆಪ್ತ ಮೌನಕ್ಕೆ ಮಾತು ಕೂಡ ಹೌದು......
ಬಿರುಗಾಳಿ ಆರಿಸುವ ದೀಪಕ್ಕೆ ತುಸುಗಾಳಿ ಸಂಜೀವಿನಿಯಾದಂತೆ ನೀನೂನು/
ಈ ಕೊರೆವ ಚಳಿಯಲಿ ಬೇಕೇಬೇಕು
ಎದೆ ಸುಡುವ ನೀನಿತ್ತ ವಿರಹದ ಆರದ ಕಿಚ್ಚು....
ತುಸುವಾದರೂ ಮನಸಿನ ಒಳಗೆ ಬೆಚ್ಚಗಾಗಲು,
ಮನದ ಭಿತ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಶಾಯಿಗುರುತು
ಅಳಿಸಲಾಗದಂತೆ ಅಲ್ಲಿಯೆ ಚಿರವಾಗಿದೆ....
ಸಂಯಮದ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಕಲಿಸಿದ ನಿನ್ನೊಲವ ನಿರಾಕರಣೆ
ನನ್ನೊಳಗೂ ಹಟಯೋಗವನ್ನೆ ಹುಟ್ಟಿಹಾಕಿರೋದು....
ಚಂಚಲ ಚಿತ್ತನಾದ ನನಗೇನೆ ಒಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯ//

ಅದೇನೆ ಇರಲಿ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನೆಡೆಗಿನ ಇರಾದೆ.....

ನೋವಿನ ನೂರು ಸುಳಿಗಳೆ ಏಕಿವೆ
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಸುನಾದ ಗೈಯುತ್ತಾ ಹರಿಯುವ ತಂಪು ತುಂಗೆಯಲ್ಲಿ.....
ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರೀತಿಯೇಕೆ ಮುದುಡಿದ ಪಾರಿಜಾತವಾಗಿ ಬಹು ಬೇಗ ಬಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ?
ಉತ್ತರ ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!/
ನನಪುಗಳನ್ನ ಸವರಿಕೊಂಡು ಹೋದ ಗಾಳಿಯಲ್ಲೂ
ತೇಲಿ ಹೋಗುತಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮಲು.....
ಹುಲ್ಲ ಮೇಲೆ ಹೊಳೆವ ಹನಿ ಇಬ್ಬನಿಗೂ ಇದೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಚೂರು ಪಾಲು,
ಸಾವಿರ ಸುಳ್ಳುಗಳ ಜೀನಿಲ್ಲದ ಬತ್ತಲೆ ಕುದುರೆಯ ಬೆನ್ನನೇರಿ
ಹುಚ್ಚು ಗುರಿಯತ್ತ ಹೊರಟಿರುವ ನಾನು....
ನಿನ್ನ ನಿರಾಕರಣೆಯನ್ನ ವಾಸ್ತವವೆಂದು ಒಪ್ಪಲಾರದ ಅಪ್ಪಟ ಹುಂಬ//



ಖಾಲಿ ಎಲ್ಲಿದೆ? ಹುಡುಕಿದರೂ ಹನಿ ತೂರಿಸುವಷ್ಟೂ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ
ಇನ್ಯಾರನ್ನಾದರು ಹೇಗೆ ತಾನೆ ಮನಸಿನ ಒಳಕೋಣೆಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲಿ?
ಆವರಿಸಿ ಕೊಂಡಿರುವಾಗ ನೀನೇನೆ ಅದರ ತುಂಬಾ,
ನದಿಯಂತೆ ಮಂದವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ಮನದ ಆವೇಗಕ್ಕೆ...
ನಿನ್ನೊಲವಿನ ಒದ್ದು ಅಡ್ಡ ಸಿಕ್ಕಲಿ ಅನ್ನೋದು ತೀರದ ಒಂದಾಸೆ/
ನನ್ನೆದೆಯ ಸಿತಾರಿನಲ್ಲಿ ನಾ ನುಡಿಸಿದ ಮಧುರ ಮಲ್ಹಾರ....ನೀನು
ನನ್ನುಸಿರ ಕೊಳಲು ಕಾತರಿಸಿದ ಹಂಸಧ್ವನಿ.....
ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಸಪ್ಪಳ ಕೇಳಲು ಕಾದಿರುವ ಶಬರಿ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲೆ ದಿನ ಎಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಆ ಶೋಕವನದ ವೈದೇಹಿ.....
ಈ ಅಜ್ಞಾತವಾಸದಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಕನವರಿಸುತ್ತಿರೊ ನಿನ್ನ ಪಾಂಚಾಲಿ....ನಾನು
ನಿನಗಾಗಿಯೆ ಜನಮಜನುಮದಲ್ಲೂ ಕಾತರಿಸುವ ಕ್ಷೀಣ ಆಕ್ಷಾಂಶೆಯ ರಾಧೆ
ಅದೇನೆ ಇರಲಿ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನನ್ನೆಡೆಗಿನ ಇರಾದೆ//




ಎದೆಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಕುಡಿದೀಪ ಮಿನುಗುತ್ತಿರುವಾಗ
ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ ಮನದ ಕೈಚೀಲದಲ್ಲಿ ಜತನವಾಗಿರುವ ತನಕ....
ನಾನೊಂಟಿ ಹೇಗೆ ಆದೇನು?,
ಎದೆಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಿ ಟಿಕಟಿಕಿಸುವ ಭಾವದ ಮುಳ್ಳುಗಳೆಲ್ಲ
ಹೃದಯದ ಅಂಚಿಗೆ ಗೀರಿ ನೋವಿನ ನೆತ್ತರು ಚಿಮ್ಮಿದೆ/
ಋತುಗಳ ಕನವರಿಕೆಗಳೆ ಮಳೆಹನಿಗಳಾಗಿ
ಆಗಾಗ ಇಬ್ಬನಿ ಹನಿಗಳಾಗಿಯೂ ನೆಲದೆದೆಯ ಸೋಕುವ ಹಾಗೆ...
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ತೇವ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ
ಕನಸಿನ ಹಸಿರು ಆಗಾಗ ನನಸಿಗೂ ದಾಟುವಾಗ,
ಅದಕ್ಕೆ ನೆಪವಾಗೋದು ಕೇವಲ ನೀನು....ನಿನ್ನುಸಿರು//



ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಇನ್ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ
ನೀನಲ್ಲದೆ ಇನ್ಯಾರೋ ಇಲ್ಲ.....
ಅದು ನೀನೆ ಆಗಿದ್ದೆ,
ನನ್ನ ಕನಸಲಿ ಸರಿದ ನೆರಳಿನ ಮೂಲದಲ್ಲಿ ನೀನೇನೆ ಇದ್ದೆ/
ಮೌನಕಣಿವೆಯ ಅಂಚಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣೀರಿಡುತ್ತಿರುವ ಎದೆಯ ಮೂಕರೋಧನ
ಮೂರ್ದೆಸೆಯಲ್ಲೂ ಮಾರ್ದನಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಒಲವಿನ ದಿನಗೂಲಿ ಸಿಕ್ಕರೂ ಸಾಕಿತ್ತು
ಬಾಳಿಡಿ ಕನಸಿನ ಜೀತ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆ ತಕರಾರಿಲ್ಲದೆ ಬಿದ್ದಿರಲು,
ನನ್ನ ಮನಸು ಕೊನೆಯುಸಿರಿನವರೆಗೂ ಸದಾ ತಯಾರು//

ಬರೆದ ಮೇಲಿನ್ನೇನಿದೆ.....

ಕಲೆಗಟ್ಟಿದ ಮನಸನ್ನ ತೊಳೆದು ಮತ್ತೆ ಬಿಳುಪಾಗಿಸುವ
ಯಾವ ಮಾರ್ಜಕವೂ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ....
ಒಡೆದ ಕನಸಿನ ಮೇಲೆ ನೋವಿನ ನೆತ್ತರು ಸಿಡಿಸಿದ ಕೊಳೆಯ
ಅಳಿಸುವ ಯಾವ ತಂತ್ರವೂ ಇನ್ನೂ ದಕ್ಕಿಲ್ಲ/
ಕೊನೆಯಿರದ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಉಕ್ಕುವ ತೆರೆಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ
ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯ ಉದಾಸತನದಲ್ಲೂ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ.....
ಎದೆಯ ನೋವಿಗೆ ನೂರು ಮುಖ,
ಮನಸೊಳಗೆ ಹತ್ತಿಕ್ಕಲಾಗದ ಒಲವ ಭಾವಗಳೆಲ್ಲ
ಹುಚ್ಚುಹುಚ್ಚು ಸಾಲುಗಳಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವಾಗ...
ನಾನಂತೂ ಅಸಹಾಯಕ//



ಶಾಂತ ಮನಸಿನ ಕೊಳವನ್ನ ಆಗಾಗ ಕದಡೋದು
ಕೇವಲ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಅದರೊಳಗೆ ಒಗೆಯುವ ಗತದ ಕಲ್ಲು....
ಕುಸಿದ ಆಶಾಸೌಧದ ಅವಶೇಷಗಳಡಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿರುವಾಗಲೂ
ಈ ಪಾಪಿ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನಾಮದ್ದೆ ನಿರಂತರ ಜಪ/
ಶೋಕದ ದಾರದಲ್ಲಿ ಪೋಣಿಸಿದ ಕಣ್ಣಹನಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ
ಹಾಗೆಯೆ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ....
ನೀನಿತ್ತ ಸೊತ್ತದು!
ನಿನಗೇನೆ ಜತನದಿಂದ ಮುಟ್ಟಿಸಬೇಕಲ್ಲ ಕೊನೆಯುಸಿರ ಪಕ್ಷಿ ಹಾರಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ//




ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಭಾರಕ್ಕೆ ನೆಲಮುಟ್ಟಿದ ಮೋಡ
ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಾಗಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಚಲ್ಲಿ ಬಿರಿದ ಭೂಮಿಯೆದೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಗಿಹೋದವು....
ಇತ್ತೀಚೆಗೇಕೊ ವಿಪರೀತ ಚಳಿ ಹೊರಗೆ
ನಿನಗೇನು ಹೇಳು?
ಎದೆಯ ಆಗಿಷ್ಟಿಕೆಯ ಮುಂದೆ ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದೀಯಲ್ಲ ನೀ ನನ್ನ ಮನದ ಒಳಗೆ/
ಕೊನೆಮುಟ್ಟದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಉಗಿಬಂಡಿಯನ್ನೆ ಒಲವೆನ್ನಬಹುದಾ?
ಸೋತ ಮನಕ್ಕದೇ ಚೂರು ಬಲವೆನ್ನಬಹುದಾ?,
ಚೂರು ಸುಳಿವಿದ್ದರೂ ಸಾಕಿತ್ತು
ನಾನಷ್ಟು ಬೆರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಬಿಂಬವನ್ನೆ ಒಲವ ನೆತ್ತರು ಚಿಮ್ಮಿಸುತ್ತಾ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕೊರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ....
ಬರೆದ ಮೇಲಿನ್ನೇನಿದೆ
ಅಳಿಸಲಾಗದ ಹಚ್ಚೆಯಾಗಿ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೆ ನೀನು ಉಳಿದು ಹೋಗಿದ್ದೀಯ....
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಟ್ಟಿದ್ದ ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅದೆ ಕಣ್ಣನೀರಲ್ಲಿ ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ತೊಳೆದು ಸಾಗಿದ್ದೀಯ//

ಕಲ್ಲನ್ನೂ ಕರಗಿಸುವ ಚಳಿಯ ನೋವಿನಿರುಳಲ್ಲಿ....

ಅಶಾಂತ ಮನಸಿನ ಒಳಗೆದ್ದ ಕಂಪನಗಳು
ಮೌನವಾಗಿ ಎದೆಯ ದಡವನ್ನ ಸೋಕಿ....
ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಶೋಕದ ನಡುಕಡಲಿಗೆ ಮರಳಿ ಹೋಗಿ ಲೀನವಾಗಿವೆ,
ಕತ್ತಲಲ್ಲೆ ಕರಗಿದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಬಾಕಿ ಉಳಿದುಹೋದ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ
ನೀ ಬಾರದ ಹಾದಿಯನ್ನೆ ಹಗಲಲ್ಲೂ ಕಾಯುವ ಹಂಬಲ....
ಪಿಸುರಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಕಂಗಳಿಂದ ಜಾರಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕನಸಿನ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕೂ
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಆಸರೆಯಾಗಿದ್ದುದ್ದು ನಿನ್ನದೆ ಒಲವಿನ ಅಡಿಪಾಯ/
ಕಣ್ಣ ಆಸರೆ ತಪ್ಪಿ ಜಾರಿದ ಹನಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ
ಒಂದನ್ನೂ ಬಿಡದಂತೆ ಪೋಣಿಸಿ......
ನಿನಗೊಂದು ನನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಪರಿಮಳದಲ್ಲದ್ದಿದ
ಮಣಿಮಾಲೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಕೊಡುವ ಕನಸು ನನ್ನೊಳಗಿನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ,
ಮನಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ನಿನ್ನ ಸ್ಥಿಗ್ಧ ಚಿತ್ರಕೆ
ಕಣ್ಣ ಗಾಜಿನ ಪರದೆ ಹಾಕಿ ಕಾಪಿಡುವ ನನ್ನ ಜತನದ ಹಿಂದೆ...
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಜಿನುಗುವ ಹನಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ ಗೊತ್ತಾ?//



ಒಲವಿನ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿಸಿದ ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಆಕರ್ಷಣೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೂ ಚಡಪಡಿಕೆ ಸಹಿತ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಟ್ಟಿರುವ ಹುತ್ತ....
ಮನಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ನಿನ್ನ ಸ್ಥಿಗ್ಧ ಚಿತ್ರಕೆ ಕಣ್ಣ ಗಾಜಿನ ಪರದೆ ಹಾಕಿ
ಕಾಪಿಡುವ ನನ್ನ ಜತನದ ಹಿಂದೆ
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಜಿನುಗುವ ಹನಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ ಗೊತ್ತಾ?,
ಒಲವಿನ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿಸಿದ ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಆಕರ್ಷಣೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೂ ಚಡಪಡಿಕೆ ಸಹಿತ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಟ್ಟಿರುವ ಹುತ್ತ/
ಸಂದಿಗ್ಧ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಸೊರಗಿದ
ನನ್ನೆದೆಯ ಮೂಕರಾಗಕ್ಕೆ...
ಲವಲವಿಕೆಯ ತಾಳ ಕೂಡಿಸುವ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ನಾನು ಚಿರಋಣಿ,
ಸ್ವಪ್ನವನ್ನ ತೆರೆದ ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಣುವ
ಪುರಾತನ ಅಭ್ಯಾಸವಿರುವ ನನ್ನ ಇರುಳನ್ನೂ.....
ಹಗಲಾಗಿಸಿದ ನೀನು ನನಗೆ ಇತ್ತಿರೋದು ನೋವೊ? ನಲಿವೊ?
ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾನು ಚಿರಲೀನ//



ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಮುದ್ದಿಸುವ ಭಾವಗಳ ಬಯಕೆ ಅನೇಕ
ಪ್ರತಿಯೊಂದನೂ ತುಟಿ ಎರಡು ಮಾಡಿ....
ಮಾತುಗಳಾಗಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಉಸುರಲೇ ಬೇಕ?,
ಗಹನ ಮೌನದ ಮೇಲೆ
ನೋವಿನ ಚಾದರ ಹೊದಿಸಿದ ಇರುಳು ಇದೇಕೆ ಇಷ್ಟು ನಿರ್ದಯಿ?
ಸಂಕಟದ ಭಾರಕ್ಕೆ ಬಸವಳಿದ ಮನಸೊಳಗೆ ಸತ್ತಿದೆ ಮಾತು...
ಕಟ್ಟಿದೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಇದ್ದ ಹನಿ ಅಪೇಕ್ಷೆಯ ಬಾಯಿ/
ಕುರುಡುಗಣ್ಣಿನ ಕತ್ತಲ ಕನಸುಗಳಿಗೂ
ಆಸೆಯ ವರ್ಣ ತುಂಬೋದು ನಿನ್ನೊಲವು....
ಬದುಕು ಚಿತ್ತಾರವಾಗಿದೆ ತುಂಬಿ ನೀನಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಲವು,
ಸರದಿ ಪ್ರಕಾರ ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳಿಂದ
ಪಾರಾಗಿ ಹೋಗಲು ಮನಸ್ಸೆ ಇಲ್ಲದ ನನ್ನದು....
ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಬಂಧಿಖಾನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಇಚ್ಚೆಯ ಸೆರೆವಾಸ//



ಕನಸುಗಳಿಗೇನು? ಬರವಿಲ್ಲದೆ ಬಂದು
ಎದೆಯ ಬರಡಲ್ಲೆಲ್ಲ ಭರಪೂರ ಹಸಿರುಕ್ಕಿಸುತ್ತವೆ...
ಕಣ್ಣ ಹನಿ ನೀರಾವರಿಯ ಆಸರೆಯಲ್ಲೆ ಹುಲುಸಾಗಿ ಹಬ್ಬಿ ಹರಡುತ್ತವೆ,
ನೋವಿನ ಗುಂಗಿಹುಳ ಮನಸಲ್ಲಿ ಕೊರೆದ ವೇದನೆಯ ಪೊಟರೆಯನ್ನೂ
ನಾನೇನು ಖಾಲಿ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ....
ನಿರಾಕರಣೆಯ ಬರಡು ವ್ಯಾಪಿಸಿ ನಿರಂತರ ನೋಯಿಸಿದರೂ
ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಸ್ವಪ್ನಗಳನ್ನೆ ಜತನದಿಂದ ತೂರಿದೆ ಹೊರತು
ಎದೆಯ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನೆಂದೂ ಶಪಿಸುವ ಬೀಜವ ಬಿತ್ತಿಲ್ಲ/
ಸಾಕಾರಗೊಳ್ಳದ ಖಾತ್ರಿ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರಿದ್ದರೂ
ನನ್ನ ಕಣ್ಗಳಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನೆ ಕನವರಿಸುವ ಕನಸುಗಳಿಗೇನೂ ಬರವಿಲ್ಲ....
ಗುರುತು ಮರೆತ ಒಲವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ ಹೊರಟಿರುವ
ನನ್ನ ನೆನ್ನೆಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯ ಆಸರೆಯಿತ್ತು...ಈಗ ಅದರ ಆಸೆ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದೆ,
ಕಲ್ಲನ್ನೂ ಕರಗಿಸುವ ಚಳಿಯ ನೋವಿನಿರುಳಲ್ಲಿ....
ತುಸು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಲಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಷ್ಟೆ ಕೊಂಚ ಭರವಸೆಯ ದೀವಿಗೆ//

ನೀನೂ ಒಂದು ಮಳೆಹನಿ ನನ್ನ ಕನಸ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ........

ಸಂಜೆ ತಂದು ಸುರಿವ ಬೆಚ್ಚನೆ ನೆನಪುಗಳ
ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಕೆಯ ಮುಂದೆ ನಿನ್ನನೆ ಕನವರಿಸುವ ಮನಸಿಗೆ....
ನೀನಿಲ್ಲಿಲ್ಲದ ನೋವಿನ ಚಳಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸೋಕಲಾರದೇನೋ,
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಬೆಚ್ಚನೆ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಅವಿತಿರುವ
ನನ್ನ ಒಲವಿನ ನವಿರು ಭಾವಗಳಿಗೆ....
ಸಾಲು ಸಾಲು ಸಂಕಟ ಶೀತದ ನಡುಕ ತಪ್ಪಿಯೂ ತಾಕಲಾರದೇನೋ/
ದೇಹಕ್ಕಷ್ಟೆ ಅಡರೋದು ಮುಪ್ಪು ಮನಸಿಗಲ್ಲ
ಕನಸುಗಳಷ್ಟೆ ಹಳತಾಗೋದು ನಳನಳಿಸುವ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲ....
ಮನಸಿನ ತೀರದ ಶೋಕ ಗೊತ್ತಿರೋದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಾತ್ರ,
ಸೋತಾಗ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವಾನ ಹೇಳುತ್ತಾ
ಜೊತೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುವ ಅದೇನೆ ನಿಜವಾದ ಮಿತ್ರ//


ಸಲುಗೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸರಿವ ಕ್ಷಣಗಳ
ಕೊನೆಯ ನಿಲ್ದಾಣ ಕೇವಲ ಮೌನ....
ಗುರಿ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರ ಮನಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯದೆ ಧ್ಯಾನ,
ಸನ್ಮೋಹಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಸಲು ಬೆಲೆ
ಕೇವಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು....
ತಡವಾಗಿಯಾದರೂ ಅಸಲಿಯತ್ತು ಅರಿವ ಮನಸಿಗೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ
ಅನ್ನೋದು ಅದನ್ನೆ ಅಮೂಲ್ಯ ಮುತ್ತು/
ಕಸ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಿರ್ಮಲ ಅಭಿಲಾಷೆ
ಬಯಸಿದರೂ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಆವರಿಸಿ....
ಕಾಡುವ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಒಬ್ಬಂಟಿತನದ ಹತಾಶೆ,
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಒಳಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ
ಕರಗಿ ಹೋದ ಮೌನ ನಾನು....
.ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಒಂಟಿಯಾದವ
ನೀರು ಮರೆತ ನತದೃಷ್ಟ ಮೀನು//





ಸಂತಸದ ಬಾವಿ ಬತ್ತಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ
ಶುರುವಾಗಿರುವ ನಿಟ್ಟಿರುಳ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಗಳನ್ನ ಅಡಗಿಸುವ ಶಕ್ತಿ....
ಕಣ್ಣೀರಿಗೂ ಇಲ್ಲವಾಗಿ ಅದೂ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕವಾಗಿ ನೀಳ ಉಸಿರ್ಗರೆದಿದೆ,
ಕನಸ ಸಾಲ ಕೊಟ್ಟ ನೀನು ನನಸಿನಲ್ಲೂ ದುಃಖದ ಬಡ್ಡಿ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯ...
ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆಯನ್ನ ಬೇಕಂತಲೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯ/
ನನ್ನ ಹಗಲುಗಳನ್ನೂ ಇರುಳಾಗಿಸಿ ನೀನು
ಸಂತಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ದೋಚಿ ಭಿಕ್ಷುಕನಾಗಿಸಿದೆ....
ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ಅಶಾಂತ ತಕ್ಷಕನನ್ನಾಗಿಸಿದೆ,
ಬಾನಿಗೂ ಬಹುಷಃ ಅದೇನೂ ದುಃಖದ ಕಾರ್ಮೋಡ ಆವರಿಸಿದೆಯೇನೊ
ಇರುಳೆಲ್ಲ ಮುಗಿಲು ಬಿಕ್ಕಿಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿತ್ತು....
ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಪಡಿಯಚ್ಚಿನಂತೆ//



ಬಾಳೆಂಬ ಸಂಕಟದ ತಳ ಒಡೆದ ದೋಣಿ
ಅನಾಮಿಕ ತೀರವೊಂದರಲ್ಲಿ ಸೊಂಟ ಮುರಿದು ಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ....
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ತೇಲಿ ನಿನ್ನೆದೆಯನ್ನೆ ಮುಟ್ಟುವ
ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಹಂಬಲಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ,
ಕನಸಿಗೂ ನನಸಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ತಿಳಿಯದ ಹಾಗೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಮನೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ನೀನಿತ್ತ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ....
ಅಡಿಗಡಿಗೆ ನನ್ನ ಕಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೆ ಅದೇನೋ ಅತೀವ ಆಸಕ್ತಿ/
ಇಂದು ಮೋಡ ಕವಿದ ಬಾನಿನಂಚಿಂದ
ಹಣಕಿ ಮನಸ ಮುದಗೊಳಿಸಿದ ಮುಗಿಲ ಹನಿಯೊಂದರ ಹಾಗೆ....
ನೀನೂ ಒಂದು ಮಳೆಹನಿ ನನ್ನ ಕನಸ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ,
ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ಮುಂಜಾವಲ್ಲಿ ರವಿ ಮೂಡಿದ್ದರೂ....
ನೀನಿಲ್ಲದ ಹಗಲಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ನನ್ನೆದೆಯ ಕತ್ತಲು ಕಳೆದಿಲ್ಲ//

ಎಲ್ಲಿಂದಲೂ ಬೀಸುವ ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ....

ಗಾಳಿ ದೋಚಿದ ಹೂಗಳ ಕನಸುಗಳಲ್ಲೂ
ಅಂಟಿರೋದು ಕೇವಲ ನೆನಪಿನದ್ದೆ ಪರಿಮಳ....
ಮೌನದ ಚಾದರದೊಳಗೆ ಹುದುಗಿದ ಮನಸಿನೊಳಗೂ
ಕೊನೆಗಾಣದ ಮಾತುಗಳದ್ದೆ ಕಲರವ,
ಸುಖದ ಕ್ಷಣಗಳ ಸುಮಗಳಿಂದಲೆ ಆಯ್ದು
ನೆನಪಿನ ಮಾಲೆಯನ್ನು ಒಂದೊಂದೆ ಪೋಣಿಸುವಾಗ.....
ಮನಸಿನ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿದ ಸಂತಸದ ಸುವಾಸನೆ
ಸಂಕಟದ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೂ ಅಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಉಳಿದು ಹೋಗಿದೆ/
ಕರಗಿದ ಕನಸಿನ ಇಬ್ಬನಿಯ ನಿರಾಸೆಯಲ್ಲೂ
ಮತ್ತೆ ನಾಳಿನ ಇರುಳು ಸ್ವಪ್ನದ ಇಬ್ಬನಿ ಬಿದ್ದೆ ಬೀಳುತ್ತದಲ್ಲ....
ಎಂಬ ನೆಮ್ಮದಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನನೇ ನಾನು,
ಸಾಂತ್ವನಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು ತುಸು ಹಗುರಾಗುತ್ತೇನೆ//



ಪರಿಮಳದಲ್ಲೆ ಪೋಣಿಸಿದ ಪಾರಿಜಾತದ ಹೂಗಳ ಮಾಲೆ
ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ನಗುವಾಗ.....
ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮಾಸದ ಮಂದಹಾಸದ ನೆನಪು ಎಡೆಬಿಡದೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ,
ನನ್ನದು ಪ್ರೀತಿಯ ಕನವರಿಕೆಯೊ?
ಇಲ್ಲಾ ಕೇವಲ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳ ಹಳಹಳಿಕೆಯೊ?
ಎನ್ನುವ ದ್ವಂದ್ವ ಪದೆಪದೆ ಮನದೊಳಗೆ ಕದನ ಕಾದುತ್ತವೆ/
ಗಾಳಿ ಉಸುರಿದ ಗುಟ್ಟನ್ನಾಲಿಸಿದ ಮೊಗ್ಗುಗಳೆಲ್ಲ
ಕೆಂಪುಕೆಂಪಾದ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ....
ನಾಚಿ ನೆಲ ಮುಟ್ಟುತ್ತಿದೆ,
ಚಳಿಗೆ ಅಲುಗುವ ಪ್ರತಿಯೆಲೆಯ ಎದೆಯೊಳಗೂ
ಹೂಗಳೆಡೆಗಿನ ಒಲವಿನದೆ ನಸುಕಂಪನ...
ಸುಮಗಳ ಮೋಹಕ ಪಕಳೆಗಳ ಮೇಲೆಯೆ ಇದೆ ಎಲೆಗಳೆಲ್ಲದರ ತುಂಟ ಗಮನ!//



ಮೌನದ ತುಟಿಯ ಮೇಲರಳಿದ ನಸುನಗೆಯ ಕಂಡು
ಸಂಕಟದ ಅಧರದ ಮೇಲೆ ಮಾಸುವ ಮುನ್ನ ಉಳಿದ....
ಕಿರುನಗೆಯ ಕೊನೆಹನಿಯ ಕಂಡು ನನಗನ್ನಿಸಿದ್ದಿಷ್ಟು
ಮನಸು ನಿನ್ನನಿಂದೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ!,
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವ ನೆನಪುಗಳ ಪ್ರತಿಹನಿಯಲ್ಲೂ
ನಿನ್ನ ಅಂದಿನ ಒಲವ ತಂಪಿದೆ...
ಬೇಸರದ ಬಾಳಲೂ ನೋಡು
ನೀನಿತ್ತ ಸಂತಸದ ಚಿರ ಕಂಪಿದೆ/
ಇಲ್ಲೊಂದು ಚೂರು ಚಂದ್ರ ಮಿನುಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ನೀನಿರುವಲ್ಲೂ ಅವನ ಇನ್ನೊಂದು ಚೂರು ಮಿನುಗುತ್ತಿರಬಹುದು...
ಕನಸೂ ಕೂಡ ಇಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಉಳಿದುಹೋಗಿದೆ,
ಇನ್ನರ್ಧ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಉಳಿದಿರಬಹುದು ಅನ್ನುವ ಸಂಶಯ ನನ್ನದು...!//



ನನಗೊಂದಿಷ್ಟೂ ಗುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದೆ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನಿಂದ ಸರಿದು ದೂರಾದ ನಿನ್ನದು....
ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ವಂಚನೆಯೊ?
ಇಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಬಗೆಗಿನ ಈ ಆಲೋಚನೆ ನನ್ನದೆ ಆತ್ಮವಂಚನೆಯೊ/,
ನನಗಿನ್ನೂ ಗೊಂದಲ ಬಗೆ ಹರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ!/
ಎಲ್ಲಿಂದಲೂ ಬೀಸುವ ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ಅಷ್ಟೆ ತಣ್ಣಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೂ ತೇಲಿಬಂದಿವೆ....
ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ನಾನು ಮಾಡ ಬಯಸುವ ಗುರುತರ ಆಪರಾಧ
ನಿನ್ನ ಒಲವನ್ನ ನಿನ್ನನುಮತಿಗೂ ಕಾಯದೆ ಕೊಳ್ಳೆಹೊಡೆಯೋದು,
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಚಾದರವನ್ನೆ
ಎದೆ ನಡುಗಿಸುವ ಚಳಿಗೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದೆಯೋದು//