ಮುಂಗಾರಿನ ತಹತಹಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆಷಾಢ ವಿರಹದ ಆತಂಕವೂ ಮಡುಗಟ್ಟಿದೆ.....

ಬಾಳ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯಿರುವ ಬಗ್ಗೆ
ಮೊದಲೆ ಖಚಿತ ಸುಳಿವಿದ್ದಿದ್ದರೆ.....
ಅದರಲ್ಲಿ ಈಜುವ ಧೈರ್ಯವನ್ನೆ
ಬಹುಶಃ ನಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೊ,
ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ
ಕನಸುಗಳಾಗಿಯೆ ಉಳಿದು ಹೋದ ವಿಷಾದಕ್ಕೆ....
ಕಂಬನಿಯ ಕೊನೆ ಹನಿಯೊಂದೆ ಅತ್ಯಾಪ್ತ ಮಿತ್ರ/
ಎಂದೆಂದೂ ಮುಗಿಯದ ದಾರಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ
ನೀನೆ ಅನಾಥವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದ ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಕನಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ.....
ನೀನೆಂದಿಗೂ ತೃಣ ಮಾತ್ರವೂ ಚಿಂತಿಸಲೆಬೇಡ,
ಅವೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ
ಸದಾಕಾಲ ಬೆಚ್ಛಗಿರಲಿವೆ.//


ನೆಲಕೆ ಸುರಿವ ಹನಿ ಹನಿಯ ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ
ಬಾನ ತೊರೆದ ವಿರಹದ ನೋವಿನ ಪಸೆ.....
ಗಾಢವಾಗಿ ಹುದುಗಿದ್ದು ಇನ್ನೂ ಆರಿಲ್ಲ,
ಸಣ್ಣಗೆ ಹನಿವ ಮಳೆಯ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ
ಲೀನವಾಗಿರುವ ಮನಕ್ಕೆ....
ಮೌನದ ಪರದೆ ಹೊದಿಸಲಾಗಿದೆ/
ಇನ್ಯಾರಿಗೆ ಹೇಗೋ ಒಲವ ಭಾವ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೆನ್ನೆ ಇಂದು ನಾಳೆ....
ಕೇವಲ ನೀನು ಮಾತ್ರ,
ನೀನೆಂದೆಂದಿಗೂ ಕಾಲಿಡದ
ನನ್ನ ಮನದೊಳಮನೆಯ ತಲೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಇಟ್ಟ ರಂಗೋಲಿಯನ್ನ....
ನಿನ್ನ ಪಾದದ ಅಚ್ಛೆ ಒರೆಸಲಿ ಅಂತಲೆ ಕಾದಿರುವ
ನನ್ನದು ವಾಸಿಯಾಗದ ಹುಚ್ಚಲ್ಲವ?.//


ಅದೇನೆ ಇದ್ದರೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ನೋವಿನಲ್ಲೂ
ಹಿತದ ಗರಿ ತೀಡುತ್ತದೆ....
ನನ್ನೆದೆಯ ಮೌನವನ್ನದು ನೇವರಿಸಿ
ಸಂಕಟ ಕೊಟ್ಟಾದರೂ ಕಾಡುತ್ತದೆ,
ಮರೆಯದೆ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣ ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುವ ನಾನು
ಮೂಢನೋ ಇಲ್ಲಾ ಕೈ ಸಿಗದ ಮಾಯಾಮೃಗದ ಬೆನ್ನು ಹತ್ತಿದ....
ಮರುಳ ಬೇಡನೋ?
ಗೊಂದಲ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ/
ಕಡಲತಡಿಯ ಮೌನದಲ್ಲಿ
ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯದ್ದೆ ದರ್ಬಾರು....
ಅಲ್ಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ನಡುಗಡಲಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿರೋದು ಯಾರು?
ನೀನೇನ? ಇಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಹೊಳಪೇನ?,
ಇಂದಿನ ಗಾಢ ಮೌನದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕರಗಿ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ
ನಿನ್ನ ಮಾತಿನ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ....
ನಾನು ತೇಲಿಯೂ ಹೋಗಿದ್ದೆ.//


ಮೊದಲ ಮಳೆಹನಿಯ ತಂಪು
ಕಡು ಮಾಡಿನಿಂದ ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಸುರಿವ....
ಹನಿಗಳೆದೆಯಲ್ಲಡಗಿರುವ ಇಂಪು,
ಕೇವಲ ಇವುಗಳಷ್ಟೆ ನನ್ನ ನಿತ್ಯದ
ಮಿಡುಕಾಟದ ಸಂಗಾತಿಗಳು/
ಹೊರಗೆ ಪಿರಿಪಿರಿ ಮಳೆ
ಒಳಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಇರಚಲು...
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾನಂತೂ ಒದ್ದೆಮುದ್ದೆ,
ಮುಗಿಲ ಪ್ರತಿಹನಿಗೂ ನೆಲದೆಡೆಗೆ
ತೀರದ ಮೋಹ....
ನನಗೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಇರುವ ಹಾಗೆ.//