27 January 2009

ಅಲ್ಪ ತೃಪ್ತ....

ಹೇಳೋಕೆ ನಾಚಿಕೆ ಎನಿಸಿದರೆ,

ಸಂಜ್ಞೆಯ ಇಶಾರೆ ತೋರಿ ನೀ ತಾಕು/

ಅದೂ ತುಟ್ಟಿ ಎಂದೆನಿಸಿದರೆ,

ತುಟಿಯಂಚಿಂದ ಒಂದೇ ಒಂದು ನಗುವನ್ನಾದರೂ ಬಿಸಾಕು...ನನಗಷ್ಟೇ ಸಾಕು//

ನಿರ್ಮಲ ಪ್ರೀತಿಯ ಗುರಿ ನಲಿವನು ಉಡುಗಿಸೋದಲ್ಲ,

ಮೆಚ್ಚಿದ ಜೀವದ ತುಟಿ ಮೇಲಿನ ನಗುವ ಒಣಗಿಸೋದಲ್ಲ/

ಅವರ ಸಂತಸದಲ್ಲೇ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತ,

ನಿರಾಕರಣೆಯ ನೋವಲ್ಲೂ ನಗುವ ಯತ್ನವದರದು....ತನ್ನೊಲವನ್ನು ಸಂತೈಸುತ್ತ//

ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಜೀವ,

ಹತ್ತಿಯಂತೆ ಮೃದು ಸದಾ/

ದಕ್ಕಿದರೆ ಒಲವು ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ಹಗೂರ,

ಕೈತಪ್ಪಿದರೆ ಅಶ್ರುಧರೆಗೆ ನೆನೆದು ಒದ್ದೆ...ಬಲು ಭಾರ//

No comments: