28 September 2012
ಬಾಕಿಯುಳಿದ ಕೊನೆಯ ಹನಿ....
ಸಾಂಗತ್ಯದ ಅಗತ್ಯ ಪ್ರತಿ ಏಕಾಂತಕ್ಕೂ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ
ಮೌನಕ್ಕೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಾತಿನ ಸನಿಹ ಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತದೆ....
ಕಣ್ಣ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಡಿಗೆಯನ್ನೂ ಕರಗಿಸುವ
ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಹನಿ ನಿತ್ಯ ಜಾರುವಾಗ,
ಬದುಕಿನ ಮುಂದಿನ ಹಾದಿಯೆಲ್ಲ ಮಂಜಾದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿ
ಮನ ಕಂಗಾಲಾಗುತ್ತದೆ /
ನನ್ನುಸಿರು ಚರ....
ಅದರೊಳಗೆ ಅಡಗಿರುವ ನಿನ್ನ ಅನುದಿನದ
ಜಪದ ಆವರ್ತ ಮಾತ್ರ ಚಿರ,
ಗಗನದ ತುದಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿರುವ ಮೋಡದ
ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ನೋವು ತುಂಬಿ ಬಂದಾಗ ...
ಇಳೆಗೆ ಮಳೆ ಖಾತ್ರಿ //
ಸಾಲು ಸಾಲು ಸುಳ್ಳುಗಳ ನಡುವೆ
ಸತ್ಯದ ತಲಾಶಿನಲ್ಲಿರುವ ಮನಸ ಮೂರ್ಖತನ....
ಎಷ್ಟೊಂದು ಅವಾಸ್ತವ!,
ರಾಗದ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಈ ನನ್ನ ಮೌನ ವೇದನೆಯ ಆಲಾಪ
ನಿನ್ನ ಕಿವಿ ಮುಟ್ಟಿದರೂ.....
ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ಸಂಕಟವನ್ನದು ಎಂದೂ ಕೆದಕದಿರಲಿ /
ಒಬ್ಬಂಟಿತನದ ಹನಿ ನೋವೂ ನಿನ್ನನೆಂದೂ ತಟ್ಟದಿರಲಿ
ವಿರಹದ ಪಸೆಯಷ್ಟೂ ನೋವು ನಿನ್ನ ಕಡೆ ತನಕ ಮುಟ್ಟದಿರಲಿ...
ಕಾಲಿರದ ಕನಸುಗಳದು ಬೆಳಕಿನ ವೇಗದ ಪಯಣ
ನನ್ನದೊಂದು ಕನಸಿನ ಚೂರು ಈಗಷ್ಟೇ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಮಾಳಿಗೆ ಹೊಕ್ಕಿರಬಹುದು ,
ಹುಡುಕಿ ನೋಡು! //
ಗಡಿಬಿಡಿಯೇನಿಲ್ಲ ಕಾಯಲು ಕೊನೆಯುಸಿರಿರುವ ತನಕ
ಸಮಯವಿದೆಯಲ್ಲ ಕಾಯುತ್ತೀನಿ ಬಿಡು....
ನನಗಿನ್ನೇನು ತಾನೇ ಇದೆ ಇದಕ್ಕಿಂತಾ ಮಹತ್ತರವಾದ ಕೆಲಸ?,
ಮೌನ ಕಲಕುವ ಮೌನದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಏಳುವ ಪ್ರತಿ ಅಲೆಯಲ್ಲೂ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ದೋಣಿಯೇರಿ ತೇಲಿ ಹೋಗುವ ಹಂಬಲ ನನಗೆ /
ನಿಡುಸುಯ್ಯುವ ಮೌನದ ಪ್ರತಿ ಉಶ್ವಾಸ ನಿಶ್ವಾಸಗಳಲ್ಲೂ
ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಬಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿದೆ...
ಗೀಚಿದ ಅಕ್ಷರಗಳೆಲ್ಲ ತನ್ನಿಂತಾನೆ ಪದಗಳಾಗಿ
ತನ್ನ ಪ್ರತಿ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳನ್ನೇ ಅದು ಹೇಗೊ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುವಾಗ,
ನಾನೊಂದು ನಿಶ್ಚಲ ಬಿಂಬವಷ್ಟೆ ಅಗುಳಿದಿದ್ದೇನೆ //
ಕೇವಲ ಕೊನೆಯದೊಂದು ಹನಿ ಬಾಕಿಯುಳಿದಿದೆ
ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ.....
ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ,
ಕಣ್ಣು ಕಾಯುವ ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಕಿರು ಸದ್ದಾದರೂ ಸರಿ
ಅದನ್ನಾಲಿಸಲು ಕಿವಿಯೂ ಸದಾ ಕಾತರವಾಗಿರುತ್ತದೆ /
ಗಾಲವನ ಗಲ್ಲದ ಮೇಲಿನ ಮಚ್ಚೆ ನಾನು
ನಿನಗಲ್ಲದೆ ಹೇಳು ಇನ್ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಾ ಕಾಣಿಸಿಯೇನು?....
ಸಿಗದ ಪದಗಳನ್ನ ಸುಮ್ಮನೆ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿ ಕೃತಕವಾಗಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ
ಮೌನದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ದಾಟಿಸುವ ಮಾತಿಗೆ ಧ್ವನಿಯಾದರೆ ಸಾಕಲ್ಲ? //
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment