"ಕಥೆಯೊಂದು ಶುರುವಾಗಿದೆ"❤️ ಸಂಜೆಗತ್ತಲ ಹಿನ್ನೋಟ - ೪೬.👊

"ಕಥೆಯೊಂದು ಶುರುವಾಗಿದೆ"❤️ ಸಂಜೆಗತ್ತಲ ಹಿನ್ನೋಟ - ೪೬.👊

ಹಾಡಿನ ಗುಂಗಿನಲ್ಲೆ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದವ ಮೈಯನ್ನ ನೇರ ನಲ್ಲಿಯಿಂದ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ತಣ್ಣೀರಿಗೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಂಡ. ಬೆನ್ನಿನ ನರಗಳಿಗೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನೀರಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಒತ್ತಡ ಒಂಥರಾ ಹಿತಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಹಾಡು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಯುಗಳ ಗೀತೆಯ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಲತಾ ಮಂಗೇಷ್ಕರ್ ಒಬ್ಬರೆ ಹಾಡಿರುವ ವಿಷಾದ ಗೀತೆಯಾಗಿಯೂ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿದೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಅದೆ ಜನಮಾನಸದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲೂ ಇದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಅದರ ಯುಗಳ ಆವೃತ್ತಿಯ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯವರ ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕ್ಷೀಣಿಸಿˌ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಭಿರುಚಿಯ ಹಾಡೊಂದು ಕಾಲದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಕಳೆದೆ ಹೋಗಿದೆ ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಲೆ ಅವನ ಮಜ್ಜನ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.

"ಖೋಯೇ ಹಮ್ ಐಸೇ

ಕ್ಯಾ ಹೈಂ ಮಿಲನಾ?

ಕ್ಯಾ ಬಿಛಡನಾ

ನಹೀಂ ಹೈಂ ಯಾದ್ ಹಮ್ ಕೋ./

ಕೂಚೇ ಮೈ ದಿಲ್ ಕೇ

ಜಬ್ ಸೇ ಆಏ

ಸಿರ್ಫ್ ದಿಲ್ ಕೀ 

ಜಮೀನ್ ಹೈಂ

ಯಾದ್ ಹಮ್ ಕೋ.

ಇಸೀ ಸರಜ಼ಮೀನ್ 

ಇಸೀ ಸರಜಮೀನ್ ಪೇ

ಹಮ್ ಥೋ ರಹೇಂಗೇ

ಬನಕೇ ಕಲೀ ಬನಕೇ ಸಬಾ

ಭಾಗ್-ಏ-ವಫಾ ಮೈ.//"

ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಬೈರಾಸಿನಿಂದ ತಲೆ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೊರ ಬಂದವ ಕೋಣೆಯ ಹಿಂಬದಿಯ ಕಿಟಕಿಯನ್ನ ಗಾಳಿಯಾಡಲು ತೆರೆದ. ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಯಾರದ್ದೋ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದ್ದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಬಗೆಯ ದಾಸವಾಳಗಳದ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ನಿಂತ ಹೂಗಳು ಮನೆಸೂರೆಗೊಳಿಸುವಂತಿದ್ದವು.ಮಿಂದ ಮೇಲೆ ಮೈ ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಅವನಿಗಿರಲಿಲ್ಲ. ವಾತಾವರಣದ ಗಾಳಿಯಲೆಗಳಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ ನಿಂತು ದೇಹದ ಶಾಖಕ್ಕೆ ಮೈ ಒಣಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವನಿಗೆ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು.

ತೊಂಡೆ ಬಳ್ಳಿ ಹಾಗೂ ಬಸಳೆ ಸೊಪ್ಪನ್ನ ಸೊಂಪಾಗಿ ಹಬ್ಬಿಸಿದ್ದ ಅದೆ ಹಿತ್ತಲಿನ ಚಪ್ಪರದಲ್ಲಿ ಗೂಡುಕಟ್ಟಿದ್ದ ಯಾವುದೋ ಉದ್ದ ಕೊಕ್ಕಿನ ಗುಬ್ಬಿ ಗಾತ್ರದ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು ಅರಳಿದ ದಾಸವಾಳದ ಒಡಲೊಳಗೆ ಸ್ಟ್ರಾದಂತೆ ತೂರಿಸಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಮಧು ಹೀರುತ್ತಿತ್ತು. ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಒಂದು ಹೂವಿನಲ್ಲಿ ಹನಿ ಮಧು ಅದಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕರೂ ಅಷ್ಟು ಸುಮಗಳ ಒಡಲ ಸಿಹಿಗಳನ್ನ ಅದು ಹೀರಿದರೆ ಒಂದಿಡಿ ಲೋಟ ತುಂಬುವಷ್ಟು ಮಧು ಅದರ ಒಡಲು ಸೇರೀತು ಅನಿಸಿತು. ಚೀಲದಿಂದ ದುರ್ಬೀನು ಹೊರ ತೆಗೆದು ಚಪ್ಪರದತ್ತ ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ ದಿಟ್ಟಿಸಿದಾಗ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ನಾಲ್ಕು ಕಪ್ಪು-ಬಿಳಿ ಕಲೆಗಳಿದ್ದ ಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಗಳಂತಹ ಮೊಟ್ಟೆಗಳು ಗೋಚರಿಸಿದವು. ಅದರ ಆಹಾರದ ಆತುರತೆಗೆ ಕಾರಣ ಆಗ ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಯಿತು. ತನ್ನದೆ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾಗಿ ಇವನ ಅಧಿಕಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅರಿಯದೆ ಮಧುವುಣ್ಣುತ್ತಿದ್ದ ಅದರ ಖುಷಿಯನ್ನ ಕೆಡಿಸದಂತೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಿಶ್ಯಬ್ಧತೆಗಷ್ಟು ಭಂಗತಾರದ ಹಾಗೆ ಲೆನ್ಸ್ ಬದಲಿಸಿ ಆದಷ್ಟು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಕಾಣುವ ಹಾಗೆ ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಣ್ಣನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿ ಈ ಬಾಣಂತಿ ಹಕ್ಕಿಯಮ್ಮನ ಹಲವು ಫೊಟೋಗಳನ್ನ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದ. ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಿಂದ ಪೂರ್ವದ ಚಪ್ಪರದತ್ತ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಸಿಲು ಚಿತ್ರದ ಅಂದವನ್ನ ಸಹಜವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ್ದವು.

ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಮಧು ಹೀರುತ್ತಾ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹೂಗಳನ್ನ ನೋಡುವಾಗ ಅವನ ಬಾಯೊಳಗಿನಿಂದ ನಾಲಗೆ ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿ ನೀರೂರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಿತ್ಯ ಅವನಿಗೂ ದಾಸವಾಳದ ನೀಲ ಚಹಾ ಮಾಡಿ ಅದಕ್ಕೆ ಲಿಂಬೂ ರಸ ಹಿಂಡಿದ ಕೂಡಲೆ ರಕ್ತವರ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗುವ ಅದಕ್ಕೆ ಸಿಹಿಗೆ ಜೇನುತುಪ್ಪ ಬೆರೆಸಿ ಕುಡಿಯುವ ಅಭ್ಯಾಸವಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅದನ್ನ ಬಹಳ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಈಗ ಆ ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಯ ಅದೃಷ್ಟ ಕಂಡವನಿಗೆ ವಿಪರೀತ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಾಯಿತು.

"ಹೈಂ ಖೂಬಸೂರತ್ 

ಯಹಂ ನಜಾ಼ರೇಂ

ಯಹಂ ಬಹಾರೇಂ

ಹಮಾರೇ ಧಮ್ ಕದಮ್ ಪೇ.

ಜಿ಼ಂದಾ ಹುಈ ಹೈಂ

ಫಿರ್ ಜಹಾನ್ ಮೈ

ಆಜ್ ಇಷ್ಕ್-ಓ-ವಫಾ ಕೇ

ರಸ್ಮ್ ಹಮ್ ಸೇ./

ಯೂಂ ಹೀ ಇಸ್ ಚಮನ್ 

ಯೂಂ ಹೀ ಇಸ್ ಚಮನ್ ಕೀ

ಜೀ಼ನತ್ ರಹೇಂಗೇ

ಬನಕೇ ಕಲೀ ಬನಕೇ ಸಬಾ

ಭಾಗ್-ಏ-ವಫಾ ಮೈ.//"

ಇವನ ಈ ಕಳ್ಳಾಟದ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಧು ಹೀರಿ ತೃಪ್ತವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಗೆ ಪುಗಸಟ್ಟೆಯಾಗಿ ಸಿಗುತ್ತಿರುವ ಮಧು ಲಪಟಾಯಿಸುವ ಕಳ್ಳತನದ ಕಸುಬಿನಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ದುಂಬಿಗಳು ಪೈಪೋಟಿಗಿಳಿದು ಕಿರಿಕಿರಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದವು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಅವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬುವಷ್ಟು ಹೂಗಳು ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದ್ದರೂ ಹಂಚಿ ತಿನ್ನಲು ಅವುಗಳಲ್ಲೊಬ್ಬರಿಗೂ ಮನಸಿದ್ದಂತಿರಲಿಲ್ಲ. 

ಅವುಗಳನ್ನ ಅಟ್ಟಾಡಿಸಿದರೆ ಗಿಡದ ಹಸಿರೆಡೆ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವು ಹಕ್ಕಿ ಮತ್ತೆ ಹೂವೊಂದರ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಕೊಕ್ಕು ತೂರಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಅದರ ತಾಳ್ಮೆ ಪರಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದವು! ಅವುಗಳ ಹಾವಳಿ ಮಿತಿ ಮೀರಿˌ ಸಾಕು ಸಾಕಾದ ಹಕ್ಕಿ ಇನ್ನು ಈ ಗಾಳಿಯೊಡನೆಯ ಗುದ್ದಾಟ ಸಾಕೆನಿಸಿತೋ ಏನೋ! ಹೋಗಿ ತೆಪ್ಪಗೆ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಕಾವಲು ಕೂತರೂˌ ಅದರ ವರ್ತನೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿದ್ದ ಅಸಹನೆಯ ಪ್ರತೀಕದಂತೆ ಅವನಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅಯಾಚಿತವಾಗಿ ಕಾಣಲು ಸಿಕ್ಕ ನಿಸರ್ಗದ ಈ ಆಟ ನೋಡಿ ಅವನ ಮನ ಮುದಗೊಂಡಿತ್ತು.

"ರಹೇನಾ ರಹೇ ಹಮ್

ಮೆಹಕಾ ಕರೇಂಗೇ/

ಬನಕೇ ಕಲೀ ಬನಕೇ ಸಬಾ

ಭಾಗ್-ಏ-ವಫಾ ಮೈ.//"

*****

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನ ಮಿಂದು ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಮೈ ಒಣಗಿತ್ತು. ದಿನವಿಡಿ ಹೊರೆ ಹೊತ್ತ ಕತ್ತೆ ಸಂಜೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದ ಕೂಡಲೆ ಅಂಗಾತ ನೆಲದ ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಹೊರಳಿ ಬೆನ್ನಿನ ನೋವಿಗೆ ಉಪಶಮನ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಅವನೂ ಸಹ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ಹೊರಳಿ ಅವನ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತ ಭಂಗಿಯ ಓಡಾಟದಿಂದ ಅತ್ತಿತ್ತ ಸರಿದು ನೋವನ್ನೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಬೆನ್ನುಮೂಳೆಯನ್ನ ಕಾಲುಗಳೆರಡನ್ನೂ ಸರದಿಯಂತೆ ಅವುಗಳ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಸರಿಸಿ ಸಶಬ್ಧವಾಗಿ ಎದ್ದ ಮೂಳೆಗಳ ಲಟಲಟ ಸದ್ದಿನೊಂದಿಗೆ ವೇದನೆ ಮುಕ್ತನಾಗಿ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಹಿತಭಾವದಲ್ಲಿ ಮುಲುಗಿದ.

ಕೈಫೋನು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ನಾಲ್ಕೂ ಐದಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನ ಸೂಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಸಂಜೆ ಐದರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಡಲತಡಿಗೆ ಹೋಗಲು ಯೋಚಿಸಿದ್ದ. ಇನ್ನರ್ಧ ತಾಸು ವಿರಾಮದಲ್ಲಿ ಆರಾಮಿಸಲು ಅಡ್ಡಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದರ ಹಿಂದೊಂದು ಹಳೆಯ ಮಧುರ ಗೀತೆಗಳು ಮೆಲುವಾಗಿ ರೇಡಿಯೋದಿಂದ ಹೊಮ್ಮಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಕೈಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಹಾಡುಗಳನ್ನ ಆಲಿಸುತ್ತಲೆ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಅದರ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟಿಯಿಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಓದಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನ ತೆರೆದು ಮಲಗಿಕೊಂಡೆ ಮುಂದುವರೆಸಿಕೊಂಡು ಓದ ತೊಡಗಿದ. ವಿಶ್ವ ಇತಿಹಾಸದ ವಿಶ್ಲೇಷಣಾತ್ಮಕ ಪ್ರಬಂಧಗಳಿದ್ದ ಆ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿದ್ದ ಬರಹದ ಗ್ರಹಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹೊಳಹುಗಳು ಅವನಿಗೆ ಗೋಚರಿಸಿದವು. ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾದವನ ಕಣ್ಣು ಸಮಯದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಅರ್ಧ ತಾಸು ಅದೆಷ್ಟು ಬೇಗ ಸರಿಯಿತೋ! ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಟ್ಟ. 

ಅರಿವಾಗುವುದರೊಳಗೆ ನಾಲ್ಕೂ ಮುಕ್ಕಾಲು ಆಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಆಕಳಿಸುತ್ತಲೆ ಎದ್ದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ  ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬರ್ಮುಡ ಟೀಶರ್ಟು ತೊಟ್ಟುˌ ಹೆಗಲಿಗೆ ಕ್ಯಾಮರಾ ಇಳಿಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಅದರ ಪೌಚನ್ನ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ತಂಪುಗನ್ನಡಕ ಅಂಗಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು ಮೆಟ್ಟು ಮೆಟ್ಟಿ ಕೋಣೆಗೆ ಬೀಗ ಜಡಿದು ಕುಶಾಲನಗರದ ಹಾದಿ ಹಿಡಿಯಲು ಮೆಟ್ಟಿಲಿಳಿದು ಬಂದ.

ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಗಿರಾಕಿಗಳಿಗೆ ಅದೂ ಇದೂ ಸರಬರಾಜು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾಯರನಿಗೆ ಚಹಾದ ಬೇಡಿಕೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆˌ ಸುಭಾಶನಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಅವನ ಚಿತ್ರಗಳ ಆಲ್ಬಂ ಕೋಣೆಯಲ್ಲೆ ಮರೆತದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಮರೆತು ಹೋದರೆ ಅವನ ಮಗು ಮನಸು ಬೇಸರಿಸಿಕೊಂಡೀತು. 

( ಇನ್ನೂ ಇದೆ.)

https://youtu.be/jAHIyNu8jv0