ನೀನು...

ಇರುಳಲಿ ಹರಿದ ಬಾನಿಗೆ ತೇಪೆ ಹಾಕಿದ ತಾರೆ,
ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಸುರಿದ ಮಳೆ ಚಲ್ಲಿದ ನೀರ ಕನ್ನಡಿಯಲಿ ಕಂಡ ಮೌನ ಧಾರೆ/
ಚಳಿಯಲಿ ನಿನ್ನನೇ ಹೊದ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ತವಕ,
ಬೆವರಿಳಿವ ಬೇಸಿಗೆಯಲಿ ನಿನ್ನೆದೆ ಮೇಲೆ ಮೈಚೆಲ್ಲುವ ಕನಸ ಪುಳಕ//

ನಾವು ಮಾತು ಮರೆತ ಘಳಿಗೆ....ರೋಮಾಂಚನ ಇರುಳು ಬೀಸಿದ ಗಾಳಿಗೆ,
ನಡುವಿನ ಅಂತರ ತಗ್ಗಿಸಿದ ವೇಳೆ...ಸಂಕೋಚ ಚಲ್ಲಿ ದುಂದಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ/
ತುಟಿ ನಿನ್ನ ಮುತ್ತಿಟ್ಟರೆ ಕೆನ್ನೆಗ್ಯಾಕೆ ಅಸೂಯೆ?
ಕಣ್ಣು ನಿನ್ನಂದ ಸವಿದರೆ....ಕನಸ ಮೊಗದಲೇಕೆ ಸೂತಕದ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿನ ಛಾಯೆ?//