ಕನಸುಗಳಿಗೀಗ ಹದಿಹರೆಯ......

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣು ಹೆಣೆದ ಸಂಚಿನ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ.....
ಬಯಸಿ ಬಯಸಿ ಸಿಕ್ಕು ಸೆರೆಯಾದ
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳಿಗೀಗ ಹದಿಹರೆಯ,
ಮೌನದಾಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಆಕ್ಷಾಂಶೆಗಳು
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಗಾಳಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಮೇಲೆದ್ದು ಬಂದವು...
ಬಾಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೂ ಒಲವ ಬೆಳಕ ಕಂಡವು/
ಸಂಜೆ ಕಾಲದ ಸಂಕಟದ ಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಡಿಸಿದ ಮೌನದುದ್ದಕ್ಕೂ....
ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಜಾರಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹನಿಗಳೂ
ನಿನ್ನನ್ನೆ ನೆನಪಿಸಿ ಹರಿದುಹೋದವು,
ನನ್ನೆದೆಯ ರಾಗಕೆ ನಿನ್ನುಸಿರ ತಾಳದ ಜೊತೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿದ್ದರೆ
ಬಾಳಿನಲಿ ಎಂದೆಂದೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ಗಾನವೊಂದು ಅರಳಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು//


ನೆನಪಿನ ಹನಿಗಳನ್ನೂ ಸುರಿವ ಮಳೆಯಲಿ ನಿತ್ಯ ಲೀನ ಮನಸು...
ಹಗಲಲ್ಲೂ ನನಗೆ ನಿನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೇ ಕರಗಿ ಹೋದಂತ ಕನಸು,
ವಾಸ್ತವವಲ್ಲ...ಗೊತ್ತಿದೆ ಇದು ಭ್ರಮೆಯೆಂದು
ನನಗೆ ನಾನೆ ನಿವೇದಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹಿತವಾದ ಕ್ಷಮೆಯೆಂದು/
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಚಿಟ್ಟೆ ಆಹ್ವಾದಿಸಿದ ಹೂವು ನನ್ನ ಮನ....
ನಿನ್ನ ತುಟಿ ದುಂಬಿ ಒಲವನ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರಿದ ಪುಷ್ಪ ನನ್ನೆದೆ
ಇನ್ನು ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಬಾಳೆಲ್ಲ ಬರಿದೆ....ಬರಿ ಬರಿದೆ//


ನೆನ್ನೆಗಳನ್ನ ಗುಣಿಸಿ...
ನಾಳೆಗಳಷ್ಟನ್ನು ಅವಕ್ಕೆ ಕೂಡುವ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಭೀಕರವಾಗಿ ಭಾಗಿಸಿ,
ಹೇಳದೆಯೆ ನೀ ಹೊರಟುಹೋದ ನಂತರ
ಕನಸುಗಳು ಅವೆಲ್ಲೋ ಕಳೆದೇಹೋದವು/
ಎಲ್ಲೋ ಅರಳಿದ ಮೊಗ್ಗು....
ಇನ್ನೆಲ್ಲೊ ಅರಳಿ ಹೂವಾಗಿ
ಕಂಪು ಚಲ್ಲಿದ ಹಾಗೆ,
ನನಸಿನಲ್ಲಿ ಮರೀಚಿಕೆಯಾದ ನಿನ್ನ ಹೂನಗೆ ನನ್ನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ//


ಮೌನ ಮಾತಾಗಿ...ಏಕಾಂತ ಎದೆತುಂಬಿ
ಮನದಂಗಳದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಹೂವು
ಹೊತ್ತಿರೋದು ನಿನ್ನುಸಿರ ಕಂಪು,
ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಕಡಕೊಟ್ಟ ಕೆಂಪು/
ನೆನೆದಷ್ಟೂ ಮಧುರ...
ನುಡಿದಷ್ಟೂ ಸಾಲದದರ ಸಾರ,
ಮೋಹವೆಂದರೆ ಇದೇನಾ?
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದು ಕರೆಯೋದು ಇದನ್ನೇನ?//